Om de de jongeren die school-staken voor het klimaat te ondersteunen, heb ik een vrije dag genomen en ben naar Den Haag  gereisd met de trein.  Onderweg in de trein raakte ik in gesprek met een groepje jongeren die zich ook zorgen maken over hun toekomst ten aanzien van klimaat verandering en we hebben een fijn gesprek gehad over hun zorgen terwijl ze bezig waren protest borden te maken. Ik was vroeg in den Haag om de ergste drukte voor te zijn en kon rustig de boel verkennen. Ik heb een aantal, wat oudere mensen, daar gesproken over hun motieven om deel te nemen aan de klimaat mars. De motieven waren uiteenlopend van een ouder echtpaar die betoogden dat iedereen iets kan bijdragen naar vermogen hoe klein het ook is en optimistisch naar de toekomst willen kijken. Er was ook een man die zeer somber was en stelde dat het allemaal te laat is en er eerst een massale sterfte van mensen moet komen voordat de wereld wakker schrikt, desondanks wilde hij toch niet verstek laten gaan.

Al snel werd het drukker en stroomden de betogers toe. Ik heb alle leeftijden gezien, jonge gezinnen, tieners, studenten en oudere echtparen. Er waren politieke organisaties als Groen links, en de Partij van de Dieren en D66. Ook waren er diverse organisaties als Oxam Novib, de fietsersbond en een aantal vakbonden. De hoeveelheid betogers werd zo groot dat de stoet eerder vertrok voor een wandeling van 3,5Km door den Haag, die voerde langs het regerings torentje en diverse ministeries. De sfeer was , ondanks het sombere onderwerp, vrolijk en positief. Veel muziek en zang en natuurlijk de gebruikelijke spreekkoren. Onder het lopen raakte ik in gesprek met een man uit den Haag die zeer actief is in de strijd tegen het opwarmen van de aarde. Hij was mede eiser in de Urgenda klimaatzaak en is privé actief om zijn carbon footprint te verkleinen. Zo heeft hij zonnepanelen, een warmte boiler systeem en is het vlees en zuivel gebruik aan het terugbrengen. De laatste vakantie heeft hij per trein naar Italië gemaakt en hij is actief in zijn buurt om duurzaamheid te bevorderen. Dit was een hele fijne ontmoeting en het deed mij goed, iemand te ontmoeten die net als ik probeert toch zoveel als mogelijk het goede te doen voor het klimaat en daarmee een leefbare wereld. We hebben onderweg gefilosofeerd hoe de mensheid te bewegen is om het tij te keren en we kwamen erop dat mogelijk ‘schaamte’, ingegeven door kinderen die hun ouders ter verantwoording roepen, de volwassenen aan te zetten om te handelen in het belang van het klimaat en voortbestaan van de mensheid op aarde.

Inmiddels was de stroom mensen circa 35.000 in aantal en werd besloten de optocht te laten eindigen op het malieveld omdat de startplaats het aantal mensen niet aankon. Helaas was er op het malieveld geen podium opgebouwd dus geplande toespraken en optredens gingen daardoor niet door. Maar de grote opkomst was een opsteker en een niet mis te verstaan signaal naar de politiek om een duurzamer beleid in te zetten en te stoppen met polderen en in concrete actie te komen. Want als we zo door-polderen dan gaan we met zijn allen verzuipen!