Na het zien van de documentaires ‘Cowspiracy’ en ‘Forks over Knifes heb ik mijn zuivel en vlees consumptie sterk vermindert! Als iedereen dat zou doen zou dat enorm veel CO2 en methaan uitstoot en dierenleed schelen. Ook zou dit enorm veel schoon en broodnodig drinkwater uitsparen! En ik vond het helemaal niet moeilijk want er zijn genoeg plantaardige alternatieven. Op zich kan kleinschalige biologische veeteelt niet zoveel kwaad denk ik. Als het maar in balans is met het ecosysteem. Nu is het helemaal uit de hand gelopen voor mens en dier.
Stop nu direct met kilo-knallers en grootschalige veeteelt!
Het taboe van de klimaattop – National Geographic Nederland/België
Klik hier voor de bron van het artikel.
Vanuit alle windhoeken stromen leiders, denkers en demonstranten toe om met man en macht te voorkomen dat we straks echt natte voeten krijgen. Toch?
Op de top komen wereldleiders bij elkaar om tot internationale afspraken te komen om de opwarming van de aarde binnen de perken te houden. Termen als fossiele brandstof, afvalrecycling en alternatieve transportmiddelen vliegen ons om de oren. Maar gek genoeg horen we over de allergrootste vervuilers helemaal niets: vlees en zuivel.
Verre vliegreizen, autorijden en afvalbergen, dat zijn de grootste boosdoeners, zo wordt ons verteld. Wil je je steentje bijdragen aan een betere wereld, neem dan de fiets naar het werk, zet de kraan uit tijdens het tandenpoetsen, sta niet te lang onder de douche en zorg dat je huis voorzien is van een groen energielabel. Wie heeft ons wijs gemaakt dat we op deze manier kunnen zorgen voor een betere wereld?
Miljarden kilo’s voedsel
Filmmakers Kip Andersen and Keegan Kuhn maakten de spraakmakende film ‘Cowspiracy’ waarin ze de ontluisterende gevolgen van de veeteelt aan het licht brengen. Een aantal cijfers op een rij: Er zijn zeven miljard mensen op de wereld, deze mensen gebruiken dagelijks zo’n 19 miljard liter water en tien miljard kilo voedsel. Dat zijn cijfers met meer nullen dan mijn brein kan verwerken. Maar het begint pas echt te duizelen wanneer je nagaat wat al die miljarden kilo’s voedsel op hun beurt nodig hebben om op ons bord te belanden.
Voor die zeven miljard mensen worden namelijk zeventig miljard dieren gehouden voor de productie van vlees en zuivel. Deze dieren gebruiken dagelijks 166 miljard liter water en 65 miljard kilo voedsel. Ja, je leest het goed: dat betekent dat de dieren die wij dagelijks eten zes keer zoveel voedsel nodig hebben als die zeven miljard mensen. Voedsel waarvoor landbouwgrond nodig is. Mede om die reden verdwijnt het tropisch regenwoud van de Amazone sneller dan we bij kunnen houden en wordt inmiddels 30 procent van al het land op aarde gebruikt om voedsel te verbouwen voor de dieren die ons voedsel worden. Deze veeteelt veroorzaakt daarnaast nog eens een broeikasuitstoot die even groot is als alle transportmiddelen samen: vliegtuigen, vrachtwagens, brommers, boten en auto’s.
Doekje voor het bloeden
Terug naar de klimaattop. Want daar moet het dan allemaal gebeuren. Nu deze cijfers bekend zijn en steeds vaker gepubliceerd worden, zou het eten van vlees toch op zijn minst een agendapunt moeten zijn in Parijs. Maar nee. Vanuit de Europese Commissie kwam onze ex-minister Timmermans met een plan voor de klimaattop: meer recyclen en minder weggooien. Natuurlijk is het goed om bewust om te gaan met afval. Maar in dit plan staat niets wat niet ook al jaren geleden is geopperd. Hiermee redden we de planeet niet. Het is vooral een pleister op een etterende wond.
Hoe kan het dan toch dat op de internationale klimaattop de allergrootste vervuiler niet op de agenda staat? Als er voor iedere kilo rundvlees vijftienduizend (!) liter water gebruikt wordt, zou het dan niet op zijn minst een doel moeten zijn om iets minder rundvlees te produceren? Zelfs een van de grootste milieuorganisaties, Greenpeace, rept met geen woord over deze mega-vervuiler. Hun belangrijkste speerpunten tijdens de klimaattop zijn afstand nemen van fossiele brandstoffen en het inzetten van meer duurzame energie. Ook belangrijk, maar het lijkt erop alsof we ‘de olifant in de kamer’ voor het gemak even over het hoofd zien.
Dilemma’s
Want wie aan vlees komt, begeeft zich op glad ijs. Minderen met vlees of zuivel is geen populair standpunt en geen van de gevestigde machthebbers wil zich impopulair maken. Politici die opperen om meer belasting te heffen op vlees worden weggehoond. Vegetariërs en veganisten zijn geaccepteerd als een groepje geitenwollen-gezondheidsfreaks, zolang ze zich koest houden. We zien het eten van dierlijke producten als een dagelijkse vanzelfsprekendheid. Dat we daarmee de planeet onevenredig veel belasten en voor het dierenleed een oogje toeknijpen, nemen we op de koop toe. Afstand doen van vlees en zuivel gaat ons een stap te ver. En daarmee het redden van de planeet misschien ook. De klimaattop ten spijt.
Het dagelijkse stukje vlees is ons net iets meer waard.
Psycholoog en journalist Marijke Ottema schrijft tweewekelijks voor National Geographic over maatschappelijke fenomenen die ze tegenkomt in haar eigen omgeving, berichtgeving of de wetenschap.
In National Geographic verscheen eerder een reportage over de vraag: schaden wij het milieu met onze voorliefde voor vlees? Ben jij het eens met Marijke? Laat het ons weten via Facebook, Twitter, of e-mail. Hieronder reageren mag natuurlijk ook!