Back to blog

De mensheid heeft klimaatzusters zoals: Naomie Klein en Anne-Marie pronk nodig om te overleven!

3 december 2015 in In de media

Terwijl politieke kopstukken bakkeleien in Parijs over wie op moet draaien voor de kosten van een snel verslechterend klimaat, werken een grote groep vrouwen als  bijvoorbeeld Marjan Minnesma, Naomi Klein en onze eigen Nederlandse klimaatzuster Anne-Marie Pronk   ( en ontelbaar veel ander vrouwen en mannen) aan concrete zaken om de problemen te doen verminderen.

Onder invloed van de doorgeslagen marktwerking is het financieel aantrekkelijk om te: vervuilen, verspillen, ziek-te-maken en uit-te-buiten.

Dit is de wereld op zijn kop want deze zaken zouden juist duurder moeten zijn dan: schone techniek, circulaire economie, gezonde producten en welzijn en geluk. Hier is dus een paradigma shift nodig!

Blijkbaar zijn er vrouwen voor nodig om de mensheid hier met de neus op de feiten te drukken. Neem Polly Higgins die het begrip Ecocide op de kaart heeft gezet.

 

Hieronder een artikel over Naomi Klein en haar initiatief voor een nieuwe beweging:

Klik hier voor de bron van het artikel.

Naomi Klein richt beweging op voor een radicale verandering

Denk je ook wel eens niet waarom werken al die verschillende sociale bewegingen niet samen voor een betere samenleving? Dat zou toch een veel krachtiger strijd geven in deze crisistijden. Wel dat deed de Canadese Naomi Klein,  bekende activiste en schrijfster van o.a No Logo, De shockdoctrine en het recente boek over klimaatstrijd “No Time”. Met als resultaat The Leap Manifesto.

Een ambitieus Canadees plan voor een transitie naar een rechtvaardige en duurzame economie over twintig jaar. Naomi Klein stelde de beweging voor in een nokvolle zaal in het centrum van Parijs. DeWereldMorgen.be was erbij.

En zoals altijd is Naomi een retorisch talent en een beroemde activiste. Ook al was ze aanwezig met heel haar team kwam de 600 man in de zaal vooral om naar haar te luisteren. En iedereen hing aan haar lippen hongerig naar inspiratie voor alternatieven. Want dat beloofde Naomi Klein in haar aankondiging. Een nieuwe inspirerende beweging die de strijd van verschillende bewegingen moet verbinden.

Naomi klein

Naomi klein

COP21 wordt klimaatkatastrofe

Naomi Klein valt meteen met de deur in huis. Ze vertelt dat ze allang de hoop opgaf dat er nog een positief klimaatakkoord komt uit de COP21.  “Wat er nu op tafel ligt zal en niet bindend zijn en leiden tot  een opwarming van minstens drie tot vijf graden, een regelrechte  klimaatkatastrofe. Maar in tegenstelling tot de top in Kopenhagen zes jaar geleden hebben we deze keer onze Messiaanse fantasieën thuisgelaten”, aldus Klein. Er gaapt volgens Klein een diepe kloof tussen wat de politici mogelijk achten en de realiteit. Het gaat hier om onze toekomst. We hebben een heel ander systeem nodig. Alleen continue sociale actie kan volgens Naomi Klein die grenzen verleggen.

En ze voegde de daad bij het woord. Na het analyseren van verschillende bewegingen; van de anti globaliseringsbeweging tot de klimaat beweging is Naomi Klein nu zelf een beweging begonnen. Iedereen is volgens haar bezig in eigen hoekje en we moeten daar dringend uitkomen en samenwerken als we een antwoord willen bieden aan de verschillende crisissen die op ons afkomen.

Krachten bundelen

En we kunnen volgens Klein niet wachten tot de klimaatcrisis is opgelost om al de andere problemen aan te pakken zoals ongelijkheid, armoede, migratie. Ze zijn allemaal gelinkt. We kunnen alleen de strijd winnen als we een geïntegreerde aanpak zoeken. En iedereen zal zich ook betrokken voelen als het raakt aan zijn/haar realiteit. De krachten bundelen van de verschillende bewegingen om een nog krachtiger beweging te maken, daar draait het om.

Daarom heeft ze met haar team vertegenwoordigers van zestig bewegingen uit alle uithoeken van Canada; de vakbonden, inheemse bewegingen, feministen, climate justice groepen, armenbeweging, migrantengroepen, black lives matter etc… samengebracht op een tweedaagse. Voor veel van die groepen was het de eerste keer dat ze elkaar ontmoetten niet alleen omdat ze met andere thema’s bezig zijn maar ook door de grote afstanden in Canada.

Het is ook voor de eerste keer dat al die bewegingen eens tijd namen om samen na te denken over welke toekomst ze willen. Door de vorige conservatieve regering hebben bewegingen constant in verdedigingsmodus gewerkt tegen allerlei besparingen en andere maatregelen van de regering.

Het proces ging niet van een leien dakje. Er waren tal van discussies omdat de belangen van de verschillende bewegingen soms tegenover elkaar stonden. De sessies werden geleid door een aantal specialisten.

Leap Manifesto

Uit die twee dagen is een tekst voortgekomen die later in een manifest is gegoten, the Leap Manifesto.
Leap verwijst naar sprongen die er gemaakt moeten worden. Om de urgente situatie aan te pakken waarin we nu zitten moeten er grote sprongen gemaakt worden op alle niveaus. En leap year verwijst ook naar het schrikkeljaar.
Het manifesto is een ambitieus plan om over de sectoren heen te werken met als doel over twintig jaar naar een honderd  procent duurzame economie te gaan. Een economie die tegelijkertijd ook de ongelijkheden aanpakt. En de energie en grondstoffen onder controle van de lokale gemeenschappen plaatst.

Enkele punten uit het manifesto zijn:

Een einde maken aan de ontginning van extreme energie projecten zoals teerzanden in Canada, een einde aan de subsidies voor fossiele brandstoffen, de verhoging van de belastingen voor de rijken, een einde aan de besparingspolitiek behalve voor defensie, het invoeren van een progressieve uitstoot belasting, respect voor de rechten van de inheemse bevolking, een programma om duurzame woningen te bouwen en te renoveren, investering  in publieke infrastructuur, omscholing van werknemers uit de vervuilende sectoren, een einde aan handelsverdragen en projecten die locale gemeenschappen en de natuur vernietigen, een universeel jaarinkomen, het verwelkomen van meer migranten en vluchtelingen.

Het manifest is voorgesteld afgelopen herfst en de bedoeling is dat er in elke stad of gemeente in Canada een debat komt rond het manifest zodat het zo breed mogelijk gedragen wordt. En mensen het kunnen gebruiken om hun politici onder druk te zetten.

Open source format

In veel media is het al afgeschoten als een radicaal en onrealistisch plan maar het wordt door de bewegingen positief onthaald. Het is ondertussen al door meer dan 31.000 mensen en tientallen grote Canadese bewegingen ondertekend waaronder Oxfam, Greenpeace, de grootste vakbond CUPE, evenals bekende artiesten als Leonard Cohen, Ellen Page, Neil Young, Jane Fonda…

De beweging is bewust niet partij gelinkt alhoewel volgens Klein de Groene Partij graag wilde meedoen aan het proces. “We wilden het bewust open houden voor iedereen, ook mensen die niet gelinkt willen worden aan aan partij. Het uiteindelijke doel is de politiek onder druk zetten eens de beweging groot genoeg is.”

Het manifest is open source,  bewegingen over de ganse wereld kunnen het format gebruiken en aanpassen aan hun eigen noden. Er is al een groep bezig met het schrijven van een manifest in Australië, in de VS is er ook al interesse. De Deense Groene partij heeft al delen overgenomen.

We hebben volgens Klein een post Parijs-plan nodig. Ze hoopt dat er tegen het voorjaar overal Leap Manifesto’s opduiken en de schrikkeldag van 2016 kan uitgeroepen worden tot een werelddag voor klimaat en rechtvaardigheid.

Meer info over the Leap Manifesto: http://leapmanifesto.org

Bijbehorende website: this changes everything: http://theleap.thischangeseverything.org/